Powered By Blogger

Thursday, October 22, 2009

Out of the real World...pagmomoda lang...

Syet! ito ang unang pagkakataon na nagkaroon ako ng time to write in a free way, at walang sagabal sa oras. I was pertaining pa rin sa work ko eventhough na haggaran sa oras ay nagkaroon pa rin ako ng time na magsulat para sa aking pagmomoment....hehehe..Nakakapagod na din ang araw araw ay kapiling mo ang mga personal computer ng shop at mag-assist ng mga customers para turuan silang mag-email, mag-set-up ng mic at webcam sa chatroom, mag-upload ng picture sa Friendster, Facebook, tagged at kung anu anu pang social networking sites, feeling ko tuloy henyo ako sa mga bagay na ganun. I was thinking na bakit pa kasi kailangan ng mga tao ang mga ganito? pwede naman siyang mabuhay ng mga wala ang mga nabanggit na pagmomoda sa buhay. But, though hindi par in makakaligtas ang tao sa tawag ng pagbabago ng panahon, lalo na't nilikha ng lipunan na maging ganito ang mga attitude ng bawat isa sa atin.

Walong oras akong nananatili sa shop,bilang attendant nito, i have to secure all stuff i or outside the shop, assuring sales at pag-aralan ang mga bagay bagay lalo na sa LAN (Local Area Network). Napakateknikal na usapin, but i have to do it for the sake of ourt beloved customers. Iba ibang tao at iba iba rin ang personalidad, parang United Colors of Benetton lang..May daot, may seksi(sabi ng mga boys ng BC), may bright, may panget, may maganda, at may mga nagmamaasim kung minsan, pero iisa lang ang nais gawin---Ang mag-Internet. Masaya nga naman sa loob ng Cyberspace, if you enter in a virtual world you are getting free from the real world, parang ayaw munang lumabas dito. pero limitado lang ang oras(depende pa sa laki ng budget mo sa pambayad ng renta sa PC at internet) babalik at babalik ka talaga sa totoong mundo. Mapapahinga ka na lang sa isang tabi pagkataposmu ng ilang oras sa harap ng computer.

Malungkot afterwards, but its true and it's crystal clear na ganito ang buhay sa pinas. kaya ang iba sa atin ay dedma na lang basta the important is to survive without no limits. mas mabuting unawain na lang at pagkaraa'y baguhin ang dapat baguhin..