Tuesday, April 27, 2010

Unang Bigwas sa Tag-init

palabas na naman ako ng bahay, basta everytime na natapos na ang pag-aayos ko, nag-iisip ako kung anu ang magiging reaksyon ng mga tao sa itsura ko na naman. Nung isang araw, pinuna ako ng kapitbahay namin, bakit daw kaparis ng uniform kong yellow yung sapatos kong dilaw din..oo nga nu?..hehehe wala na kasi akong choice na isusuot na sapatos na babagay sa damit ko, at the same time konti pa lang naman yung bagay at komportable kong sapatos. Kaya nga, this time of my work eh, nag-iipon ako ng mga sapatos..yung stylish ba? para everytime na rarampa sa kung saan eh maganda ang itsura ko. Nung isang araw naman na sumunod, nagtinginan silang lahat kasi ang laki laki ng shades ko with matching yellow tiles na cap, hanggang sa paglabas ko ng kanto nakatingin sila, pakiramdam ko habang papalayo ako eh ako ang pinag-uusapan nila..."sino ba yun?" bakit parang ang weird nia manamit" ilan lamang yan sa mga kadalasan kong marinig sa mga kapait bahay kong nasa residential area ng Tatalon dito sa may Lungsod ng QC. anyway, wala akong pakialam sa sasabihin nila, basta importante eh masaya ako sa suot at komportable ako. Hirap kasi sa mga tao kailangan mung maging close mu sila muna bago ka nila makilala ng husto. Parang yung tipong kahit anung gawin mu eh malaya kang makakagawa ng anumang ikilos mu kasi kilala ka nila.

Masaya maging totoo, at higit sa lahat masaya rin ang maraming ka-close at kaibigan..

_Bernie_

Sunday, April 18, 2010

Between the Silence and Peace

In the midst of boredom, i spend my time with someone who i preferred to be awesome and great. I don't know how do i feel this way? but i feel something especial and i claim that spending to much in someone you really feel good and not bad at all.

I left my house thinking him and wishing to be with his arms, reaching his warm air which came to his voluptuous mouth. Licking his small lips and watch his gorgeous smile at me. Oh my God!, why do i feel this way? is this called love in a physical way? or love in a very special way?. I don't know but i believe in every single minute of my life is a special something new.

I really feel the best of my time when I'm beside him. Feeling comforted when he hold tight around my waist, saying that he needs me. Confronts me, if he feel nothing and losing hopes. Need someone to talk to and to be love permanently.

He said, if you're writing with everything, you need to hear your heart and let it command your hand to write what it think and what pulls to you in the moment.
It's so funny to think that way, but i believe it's ain't good not to be true.
I wanna show to his face that i'm good and dedicated to be with him,...forever.